Ekinoks - Uyanış

 Merhaba!

Bugün baharın ilk günü, bugün yeniden doğuş bugün eşitlik...

Ben baharda doğdum, insan doğduğu zamandan etkilenirmiş derler sanırım benim için çok doğru... Ben konuşmayı, gülmeyi, dans etmeyi, eğlenmeyi, sürekli hareket halinde olmayı çok severim...

Son yıllarda daha çok içime kapandığımı fark ediyordum uzun süredir, kıyafetlerime, saç rengime hatta yediğim yemeklere bile yansıyan bir kapanış...

Hobilerimi bıraktım, kendi kendime eğlenmeyi bıraktım, müzik duyduğum yerde dans ederdim bu kadar basit bir şeyi bile bıraktım...

Yaşanan felaketler, ekonomik kriz, pandemiden sonra başlayan sıkıntılar tabii ki etkili ama başka bir şey vardı sanki, enerjimi emen başka bir şey... 

Kişisel hayatımda yaşadığım sorunlar beni gerçek benden alıkoyuyordu adeta...

Hayallerimden vazgeçirmeye çalışıyordum kendimi hayatımdaki konumumdan dolayı, o olursa bu üzülür bunu yaparsam ona uymaz vs vs...

Daha da üzücü olanı uyanıyorsun, görüyorsun, unutuyorsun ve seni kısıtlamalarına izin vermeye devam ediyorsun...

Şimdi bakıyorum da yaşadığımız felaketi de göz önünden bulundurarak bu kadar anlık olan hayatta neden beni bu hale getiren her türlü oluşuma izin vermişim...

Bu yeni ay farklı diyorlar ondan mıdır yoksa artık dolan bardağı taşıran damla mı gelmiştir bilmiyorum...

Yıkmadan yenisini yapamazsın, evren boşlukları doldurur bazı yerleri boşaltmak lazım ki yenisi gelsin...

Kendimle konuştuğum zamanlar artık çoğalıyor, affetmemem gereken affedişler beni en çok pişman eden şeyler...

Affetmenin önemli ve olması gereken bir şey olduğunu düşünürken artık bazı affetmelerin sadece zarar vermeyi sürekli hale getirdiğini fark ettim...

Bir şeyleri stabil tutmaya çalışmak keyifli zamanlarımı benden alıyor, birilerine anlayış göstermek bana yapılan zorbalığı devamlı hale getiriyor...

Bana çok cesursun gözün kara derdi genelde çevrem, eğer o kadar cesursam neden beni üzen şeyleri değiştiremiyorum çünkü ben kendimin önüne hep başka insanları koyuyorum...

Dışardan görünen sert duruşumun aksine gereksiz fedakarlıklar yapmışım, herkes yaptığı hatadan sonra hemen unutulmasını talep ediyor kendisine hata yapıldığını düşündüğü konuda ise asla taviz vermiyor, gerçekten sıkıldım bu bencillikten...

Maalesef emin olduğum  bir şey var ki kimse onlar için yaptığınız fedakarlığı görmüyor, ama kendi yaptığı fedakarlıkta flama taşıyor en önde...

...

Bu ekinoks, bu bahar farklı olsun diyorum ne için fedakarlık yapıyoruz, işimizden, evimizden, vaktimizden, hayallerimizden neler  ya da kimler için vazgeçiyoruz diğer taraf bizi gerçekten mutlu ediyor mu...

Yıkmaktan, yıkılmaktan korkmadan yeniden inşa vakti bu bahar hayallere adım atma zamanı olsun istemediğimiz ne varsa kurtulma vakti olsun...

Herkes için bir hayat var ama bizim için de bunu unutmamak lazım...

Hayatta imkansız bir şey yoktur önemli olan niyet etmek emek vermek...