Maalesef ülkemizi derinden etkileyen büyük deprem felaketinin ardından günler geçti. İlk günler korku, panik, heyecan ve birçok farklı duygu ile elimizden geleni yapmaya çalıştık. İlk zamanlar için gerçekten yapmaya çalıştıklarımız oldukça önemli ve değerli hamlelerdi. Fakat sorun şu ki her olayda olduğu gibi afet durumunda da yapılan yardımların sürekliliğe sahip olması gerekmektedir. Yardımlarımızı sürdürülebilir hale getirirken en önemli noktalardan biri de kişinin kendisini zora sokmadan bu aksiyonları almasıdır. İlk günlerin bize yaşattığı duygular yavaş yavaş yerini daha sakin ve rutine dönmeye bırakacaktır. İnsan hayatının sağlıklı devam edebilmesi için bir şekilde rutine dönmesi gerekecektir. Normale dönerken orada yaşayan, etkilenen insanları unutmadan hareket etmek gerektiğini düşünüyorum.
Yaptığımız ayni (yemek, kıyafet, ev eşyası vs.) yardımlar ilk başlarda oldukça ihtiyaca yarasa da uzun vadede yerini nakdi (parasal) yardıma bırakmak zorunda kalacaktır. İnsanlar kendi ihtiyaçlarını kendisi belirleyerek bir şekilde bu ihtiyaçlarını gidermek zorundalar.
Yardımlarımızın uzun soluklu olabilmesi için tek seferde büyük yardımlar yerine sürekli olacak yardımları tercih etmeliyiz. Süreç uzun ve sabır gerektirmektedir.
Sahip olduğumuz yeteneklerle elimizden geldiğince o bölgede zarar gören insanlara yardımcı olabiliriz. Örneğin; bir öğretmen ücretsiz ders takviyesi verirken, bir yaşam koçu manevi destek, psikologsa psikolojik destek verebilir.
Aynı zamanda ev ve kişisel yaşamla ilgili ihtiyaçlarımızı Afet bölgesinden satış yapan işletmeler aracılığıyla giderebiliriz.
Lütfen aklınıza gelenleri paylaşın, ancak birlik olursak aşabiliriz bu günleri...
